Odpowiedź w pierwszym momencie może wydawać się prosta i nieskomplikowana. Śmierć Jezusa jawi się nam jako konsekwencja nienawiści i hipokryzji ze strony przywódców żydowskich oraz egoizmu i słabości ze strony Piłata. Rzeczywistość jest jednak bardziej złożona. To, co dla nas jest oczywiste, że racja była po stronie Jezusa, nie było wcale tak jednoznaczne dla ludzi tamtego czasu, zaangażowanych w sprawę Jezusa z Nazaretu. Jego nauczanie i działalność wskazywały drogę tak bardzo różną od tej, którą znali, że trudno było nie myśleć, że jest on fałszywym prorokiem. Prawdopodobnie Piłatowi łatwiej było przyjąć niewinność Jezusa, zważywszy, iż nie spiskował on otwarcie przeciw cesarzowi. Natomiast dla pobożnych Żydów niewinność Jezusa nie była wcale tak oczywista.
Próbując więc odpowiedzieć na pytanie, kto jest odpowiedzialny za śmierć Jezusa, w jakim stopniu hierarchia żydowska, a w jakim Piłat, należy spróbować ustalić historyczny przebieg wydarzeń, ich przyczyny oraz związek pomiędzy decyzjami Sanhedrynu i Piłata w świetle obowiązujących procedur prawnych. Analizując ewangeliczne opisy procesu Jezusa, należy pamiętać, iż nie mamy do czynienia z tekstami o charakterze protokolarnym, nie wystarczy więc proste zestawienie faktów opowiedzianych przez ewangelistów, aby uzyskać kompletny obraz wydarzeń. Śmierć Jezusa jest ukazana przez ewangelistów w świetle jej ostatecznego – teologicznego znaczenia, które z pewnością nie było dostępne uczestnikom wydarzeń.